Ya Allah, ibu tersangat2 rindukan anak ibu...klu ibu boleh terbang,dah lama ibu balik jumpa anak ibu...perasaan masa mula2 hantar haziq balik kampung dulu datang semula.ibu ingat lagi masa mula2 hantar Haziq balik kg, ibu nk balik sini, sepanjang jalan air mata mengalir. abah pujuk pun tak jalan.sampai rumah,bila ibu tengok bilik yang kita tido sama, ibu cium bantal Haziq, mmg ibu xdapat nak tahan perasaan ibu. ibu nangis mcm nk gila je rasa...mcm nak lari balik kg,ambil Haziq...bukan ibu terlalu ikutkan perasaan tapi inilah naluri seorang ibu...
kalau boleh ibu nak amik Haziq duduk kat sini tapi ibu tak yakin nak hantar Haziq dengan pengasuh, ibu takut pengasuh tak layan Haziq macam mak layan Haziq. lgpun Haziq ni manja, nak selalu ada orang main dengan Haziq. dan yang paling merisaukan ibu Haziq ni kuat nangis, ibu takut pengasuh biar Haziq nangis...sabar ye sayang ibu...tapi ibu yg sangat2 tak sabar nak ambik anak ibu...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.