Agaknya kalau Haziq dah boleh bercakap mesti dia akan keluarkan statement saya suka memanjat. Betul la kot kata orang anak lelaki ni lasak. Kena sentiasa pantau, tak boleh tinggal sorang2, bahaya. Tu nasib baik la rumah pun kecik je, barang2 hiasan tak banyak, kalau tak lagi penat la nak memantau. Tambah pula sekarang ni dah dapat kaki, meronda je la kerjanya. Saya yang tengok ni pulak rasa lenguh lutut. Mungkin disebabkan faktor umur kot. hehe...
Pandai lak Haziq angkat sofa yang bahagian atas tu letak atas lantai. So tinggal selapis je. Tak la teruk sangat nak memanjat. Bijak2
Panjat la Haziq selagi tak membahayakan. Larang cakap jangan panjat pun tetap buat jugak. Hmm...
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.