Dua hari lepas ibu pegi kerja diiringi dengan air mata Haziq. Sedih ibu. Peluk ibu kuat2 lepas tu tak nak dengan ibu umi. Nangis sampai teresak2, berjujuran air mata. Sedih ibu tau. Minggu lepas seminggu direct dengan ibu sebab ibu tak kerja, so memang susah sikit la nak berpisah. Tau tak kalau boleh memang ibu nak sentiasa dengan anak ibu ni, 24/7. Ibu nak tengok Haziq setiap saat, nak tengok gelak ketawa, tangis, kerenah Haziq, nak tengok Haziq membesar depan mata ibu. Tapi sekarang ibu tak boleh lagi nak buat macamtu. Tapi ibu tau anak ibu faham kan. Anak ibu kan bijak.
Semalam sampai saja ibu kat rumah ibu umi terus Haziq datang peluk ibu, kiss ibu kiri kanan kiri kanan berulang2 kali. Peluk erat lak tu. Ibu dapat rasa yang Haziq tunggu ibu, rindu ibu. Ibu pun sama la sayang. Walaupun ibu tak ada dengan Haziq setiap masa tapi setiap detik Haziq sentiasa dalam hati ibu, dalam ingatan ibu tau. Hari ni alhamdulillah Haziq tak nangis dah kat rumah ibu umi. Dah gelak2, lambai ibu nak pergi kerja. Baru senang hati ibu
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.